"Wyznanie" - by Niko

Niko

Nie pierwszy raz
Przez ten świat
Idę sama
Nie ma ciebie, nas
Jestem tylko ja
Nierozumiana
Pamiętasz może jeszcze
Pewien zeszyt, zwykły
Taki jakich pełno
Ten był szczególny
Mój pamiętnik
"Niech to serduszko z imieniem
Będzie miłym wspomnieniem"
Patrzę na wpis
Twój wpis
Nie, to nie będzie miłe
To nie miękki puch, to róża
A ona ma kolce
Ciągle mam w sercu
Twoje słowa
"Nie, nie zranię cię"
Tak mi mówiłeś
Pamiętasz, to była pełnia
Razem siedzieliśmy w oknie
"Na zawsze razem" - mówiłeś
Uwierzyłam
No i stało się
Jedna impreza - czar prysł
Myślałeś, że mnie nie zranisz?
Może tylko tak wyszło?
Kłamałeś
Rana którą w sercu mam
Nie zagoi się szybko
Na zawsze zostanie blizna
Po policzku spłynęła łza
Dusza płacze, serce krwawi
"Nie wybaczę" - mówiłam
Może kiedyś wybaczę
Może zapomnę
"A mogło być tak pięknie"
Lecz nie jest
Chcę wyrzucić ciebie z serca
Lecz nie jest to proste
Wyrzucić cię z komórki
Jest łatwiej
Nie bój się o mnie
Poradzę sobie
I nie, nie będzie
Między nami przyjaźni
Nigdy

Eva

Wiersz jak powieść o piaskach pustyni co wciąga podrużnika tak że iż słowa szuka dalej niż słowo znajduje. Niech więć dąży dalej skoro miłuje.